آکنه یا آکنه ولگاریس یک بیماری شایع پوستی است که زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های مرده پوست، سبوم (روغن پوست) و باکتری‌ها منافذ پوست را مسدود می‌کنند و منجر به ضایعات پوستی می‌شوند که معمولاً به عنوان جوش یا زیت شناخته می‌شوند. شیوع آکنه می تواند در صورت، پشت، شانه ها و سینه ایجاد شود.
طیف وسیعی از درمان‌های آکنه – از محصولات بدون نسخه گرفته تا داروهای نسخه‌ای گرفته تا روش‌های تخصصی – می‌توانند به پاکسازی پوست و جلوگیری از ایجاد اسکار کمک کنند. درمان خاص بستگی به نوع و شدت آکنه دارد
تخمین زده می شود که 85 درصد از افراد 12 تا 24 ساله آکنه را تجربه می کنند. اما در حالی که آکنه در دوران نوجوانی و اوایل بزرگسالی شایع است، ممکن است در هر سنی رخ دهد. در واقع، آکنه در میان بزرگسالان در حال افزایش است.
انواع آکنه ولگاریس
انواع مختلفی از آکنه وجود دارد. آنها علل مشابهی دارند اما در ظاهر و شدت متفاوت هستند. انواع مختلف آکنه عبارتند از:
جوش‌های سرسفید: کومدون‌های. بسته یا جوش‌های. سرسفید، برجستگی‌های. کوچک و سفید. رنگی هستند. که زمانی ایجاد .می‌شوند که چربی. و سلول‌های پوست. منافذی را مسدود .می‌کنند اما در زیر پوست باقی می‌مانند.
جوش‌های سرسیاه: کومدون‌های باز یا جوش‌های. سرسیاه زمانی ایجاد. می‌شوند که منافذ مسدود. شده با روغن‌ها و سلول‌های پوستی. ایجاد می‌شود و روزنه منافذ. را باز می‌کند. جوش‌های سرسیاه. نه به دلیل کثیفی، بلکه به دلیل. اکسیژن‌رسانی. تیره به نظر می‌رسند – یک واکنش شیمیایی. زمانی که محتویات. منافذ مسدود شده. در معرض اکسیژن قرار می‌گیرد.
پوسچول ها و پاپول ها: این ضایعات ملتهب آکنه زمانی ایجاد می شوند که منافذ با چربی اضافی، باکتری ها و سلول های پوست پر می شوند. پاپول‌ها برآمدگی‌های قرمز رنگ هستند و پوسچول‌ها پر از چرک هستند.
ندول ها و کیست ها: این ندول ها شدیدتر از سایر انواع آکنه هستند. آنها ضایعات آکنه بزرگ و دردناکی هستند که در عمق پوست ایجاد می شوند. کیست ها پر از چرک هستند و گره ها حاوی چرک نیستند.
علائم آکنه ولگاریس
علائم آکنه ممکن است خفیف، متوسط یا شدید باشد. معمولاً در مناطقی از پوست با غدد چربی (چربی) از جمله صورت، شانه ها، پشت و سینه ایجاد می شود. همچنین ممکن است روی باسن، پاها و بازوها ظاهر شود.
با آکنه، ممکن است متوجه تغییرات پوستی شوید که عبارتند از:
برآمدگی های کوچک و قرمز
برجستگی های کوچک قرمز رنگ حاوی چرک زرد یا سفید
سرسفیدها
جوش های سر سیاه
پوسته شدن روی برجستگی ها
قرمزی و تورم روی پوست اطراف لکه ها
درد یا حساسیت، به ویژه با کیست ها و ندول ها
پس از برطرف شدن آکنه، ممکن است متوجه لکه های تیره ای شوید که قبلاً لکه ها وجود داشتند. این لکه ها معمولا موقتی هستند و ممکن است قرمز، سیاه، بنفش، صورتی یا قهوه ای به نظر برسند. گاهی اوقات، جوش های آکنه می توانند جای زخم باقی بگذارند. در صورتی که برای مدت طولانی آکنه داشته باشید یا اعضای خانواده ای که اسکار آکنه ایجاد کرده اند، این احتمال بیشتر است.
چه چیزی باعث ایجاد آکنه ولگاریس می شود؟
آکنه زمانی ایجاد می شود که فولیکول های مو (منافذ) با سبوم اضافی مسدود شوند. سبوم یک روغن طبیعی است که توسط غدد چربی در پوست تولید می شود. هنگامی که این غدد بیش از حد فعال می شوند، بیش از نیاز پوست سبوم تولید می کنند که منجر به مسدود شدن منافذ می شود. منافذ پوست همچنین می توانند با سلول های مرده پوست و در برخی موارد باکتری مسدود شوند. این نیز می تواند منجر به آکنه شود
عوامل خطر
عوامل متعددی می توانند خطر ابتلا به آکنه را افزایش دهند، از جمله: 6
سن: آکنه در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما بیشتر در بین نوجوانان و بزرگسالان جوان شایع است. این تا حدی به این دلیل است که بدن در دوران بلوغ آندروژن بیشتری تولید می کند. آندروژن ها هورمون های جنسی هستند که تولید سبوم را تحریک کرده و غدد چربی را بزرگ می کنند.
نوسانات هورمونی: تغییر سطح هورمون ها در دوران بزرگسالی، مانند دوره قاعدگی یا بارداری، می تواند باعث شروع آکنه شود.
رژیم غذایی: غذاهای شیرین و فرآوری شده می توانند باعث افزایش سریع و کاهش سطح قند خون شوند که ممکن است باعث ترشح هورمون هایی شود که تولید سبوم را تحریک می کنند. برخی تحقیقات نشان می دهد که محصولات لبنی همچنین می توانند آکنه را تحریک کنند، به ویژه در افرادی که لبنیات و غذاهای با شاخص گلیسمی بالا مصرف می کنند (اندازه گیری سرعت افزایش قند خون توسط غذا).
نوع پوست: آکنه در بین افراد دارای پوست چرب بیشتر از سایر انواع پوست مانند پوست خشک است.
سابقه خانوادگی: اگر والدین یا خواهر و برادر شما آکنه داشتند، احتمال اینکه خودتان به آن مبتلا شوید بیشتر است. محققان چندین گونه ژنی را شناسایی کرده اند که در ایجاد آکنه نقش دارند. این ژن ها با تولید سبوم، عملکرد غدد چربی، التهاب و گردش سلول های پوست مرتبط هستند.
محصولات مراقبت شخصی: استفاده از لوازم آرایش، مراقبت از پوست و مراقبت از مو که سنگین یا چرب هستند، می تواند منافذ را مسدود کرده و منجر به ایجاد آکنه شود.
داروها: برخی داروها مانند کورتیکواستروئیدها، لیتیوم و داروهای حاوی هورمون می توانند باعث آکنه شوند.
سیگار کشیدن: شواهد نشان می دهد که کشیدن سیگار می تواند آکنه را تحریک کند.
آکنه ولگاریس چگونه تشخیص داده می شود؟
یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مانند یک پزشک عمومی یا متخصص پوست می تواند آکنه را تشخیص دهد. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی آکنه را بر اساس معاینه پوست شما تشخیص می دهند. آنها به دنبال جوش‌های سرسیاه، سرسفید، پاپول، پوسچول، کیست یا ندول می‌گردند. آنها همچنین در مورد سابقه پزشکی شما و عوامل خطر آکنه، از جمله داروهایی که مصرف می‌کنید و اینکه آیا اعضای خانواده شما آکنه داشته یا قبلاً آکنه داشته‌اند، سؤال خواهند کرد.
هیچ آزمایشی برای تشخیص آکنه وجود ندارد، اما ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آزمایش های تشخیصی را در صورتی که مشکوک هستید که یک بیماری زمینه ای باعث ایجاد آکنه شما شده است یا می خواهید سایر بیماری های پوستی شبیه آکنه را رد کنید.
درمان های آکنه ولگاریس
گزینه های درمانی زیادی برای آکنه وجود دارد. درمان می تواند به کنترل جوش های آکنه کمک کند و ممکن است از ایجاد اسکار طولانی مدت جلوگیری کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند درمان های خاصی را بر اساس شدت آکنه شما توصیه کند. این ممکن است شامل درمان‌های موضعی اعمال شده روی پوست، داروهای تجویزی خوراکی یا روش‌هایی باشد که در مطب متخصص پوست انجام می‌شوند.
درمان های بدون نسخه آکنه
آکنه خفیف ممکن است با درمان های بدون نسخه آکنه برطرف شود. داروهای موضعی بدون نسخه مستقیماً روی پوست اعمال می شوند. به دنبال محصولات حاوی: ب
آداپالن: به از بین بردن جوش های سرسفید، جوش های سرسیاه، پوسچول ها و پاپول ها کمک می کند
بنزوئیل پراکسید: باکتری های ایجاد کننده آکنه را از بین می برد
اسید سالیسیلیک: پوست را لایه برداری می کند و سلول های مرده پوست را که می توانند منافذ را مسدود کنند از بین می برد
گوگرد: به خشک شدن منافذ مسدود شده برای پاک کردن جوش ها و کاهش التهاب کمک می کند
هنگام خرید درمان های بدون نسخه آکنه، با محصولاتی با غلظت کم ماده فعال شروع کنید. این می تواند به کاهش خطر عوارض جانبی مانند قرمزی، سوزش و خشکی پوست کمک کند.
داروهای تجویزی آکنه
اگر درمان‌های بدون نسخه آکنه بی‌اثر باشند، پزشک ممکن است داروهای موضعی یا سیستمیک (خوراکی) را تجویز کند.
کرم‌ها یا ژل‌های موضعی که روی پوست اعمال می‌شوند ممکن است حاوی موادی مانند:
رتینوئیدها، مانند ترتینوئین یا تازاروتن (همچنین ایزوترتینوئین، رتینوئید قوی‌تری که قبلاً با نام تجاری سرم پوستی رتینول ویتامین A فروخته می‌شد که می‌تواند طیف وسیعی از عوارض جانبی داشته باشد، که برخی از آنها می‌توانند جدی باشند)
اسید سالیسیلیک قوی، بنزوئیل پراکسید، رزورسینول یا گوگرد
اسید آزلائیک (با نام های تجاری مانند سرم پوستی هیالورونیک اسید فروخته می شود)
داروهای سیستمیک آکنه به صورت خوراکی (خوراکی) مصرف می شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:
آنتی بیوتیک ها: این آنتی بیوتیک ها باکتری های روی پوست را از بین می برند تا پوسچول ها و پاپول ها را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به تتراسایکلین (فروش با نام های باند مانند کرم ترمیم کننده و جوانساز) یا داکسی سایکلین (فروش با نام های تجاری مانند کرم رفع لک و تیرگی) اشاره کرد.
اسپیرونولاکتون: این دارو که با نام های تجاری مانند CaroSpir و Aldactone فروخته می شود، تولید هورمون های آندروژن در بدن را کاهش می دهد. این دارو فقط برای افرادی تجویز می‌شود که در بدو تولد با کیست‌های آکنه عمیق و سرسخت، زنان تجویز می‌شوند.
کنترل بارداری هورمونی: این می تواند میزان آندروژن را در بدن کاهش دهد تا تولید سبوم را کاهش دهد و آکنه را کنترل کند.
رویه های تخصصی
روش های پوستی می توانند آکنه های سرسخت یا شدید را برطرف کنند. این ممکن است شامل لیزر درمانی و تزریق کورتیکواستروئید باشد.
لیزر درمانی و دستگاه های نور، هنگامی که با سایر درمان های آکنه ترکیب می شوند، می توانند التهاب را کاهش دهند، آکنه را پاک کنند و از ایجاد جای زخم جلوگیری کنند.
تزریق کورتیکواستروئید برای کاهش درد و التهاب به سرعت عمل می کند. این تزریق ها به درمان جوش های شدید آکنه که باعث ایجاد کیست ها و ندول های دردناک می شوند، کمک می کند.
اصلاح سبک زندگی
برخی تغییرات سبک زندگی می تواند مکمل درمان آکنه باشد:
پاکسازی ملایم: از یک پاک کننده ملایم برای شستن پوست مستعد آکنه استفاده کنید و از شستشوی خشن خودداری کنید.
استفاده از محصولات غیر کومدون زا: محصولات مراقبت از پوست، مراقبت از مو و آرایش را انتخاب کنید که منافذ را مسدود نکنند.
پیروی از یک رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی متعادل با مقدار زیادی غذاهای کامل از جمله میوه ها، سبزیجات، پروتئین های بدون چربی و چربی های سالم بخورید. کاهش مصرف غذاهای فرآوری شده و با قند بالا می تواند به کنترل آکنه کمک کند.
دور نگه داشتن دست ها: از برداشتن یا ظاهر شدن لک های آکنه خودداری کنید و سعی کنید در طول روز دست های خود را از صورت خود دور نگه دارید.
چگونه از آکنه ولگاریس جلوگیری کنیم
در حالی که ممکن است نتوانید به طور کامل از آکنه جلوگیری کنید، اتخاذ عادات خاصی می تواند به کاهش فراوانی و شدت آن کمک کند. برای جلوگیری از آکنه می توانید:1413
صورت خود را دو بار در روز با یک پاک کننده ملایم بشویید. از مالش دادن بیش از حد سخت خودداری کنید، زیرا ممکن است پوست شما را تحریک کند و باعث ایجاد آکنه شود.
از محصولات مراقبت از پوست غیر کومدوژنیک استفاده کنید. این محصولات کمتر احتمال دارد منافذ را مسدود کنند.
از دست زدن به صورت خود در طول روز برای جلوگیری از انتشار باکتری و چربی خودداری کنید.
یک رژیم غذایی سالم با مقدار زیادی غلات کامل، میوه ها، سبزیجات و چربی های سالم داشته باشید.
تکنیک های مدیریت استرس را پیدا کنید که برای شما مفید است، مانند ورزش، کشش، نفس کشیدن یا گذراندن وقت با عزیزان. استرس می تواند باعث شیوع بیماری شود.
اگر موهای چرب دارید، روزانه آن ها را شامپو کنید.
موهای خود را از صورت خود دور نگه دارید.
عوارض
آکنه ولگاریس شدید یا درمان نشده می تواند منجر به عوارضی شود، مانند:
جای زخم: آکنه می تواند پس از از بین رفتن جوش، اسکارهای دائمی به جای بگذارد، به خصوص اگر کیست یا ندول عمیق داشته باشید.
هایپرپیگمانتاسیون: آکنه می تواند باعث ایجاد لکه های تیره روی پوست شود. هایپرپیگمانتاسیون معمولاً موقتی است، اما ممکن است چندین ماه یا سال طول بکشد تا کاملاً محو شود.
عفونت: ترکیدن، خراشیدن یا برداشتن لکه های آکنه می تواند پوست را باز کند و اجازه دهد باکتری ها وارد شوند و باعث عفونت شوند.
ناراحتی عاطفی: آکنه می تواند باعث ناراحتی عاطفی مانند اعتماد به نفس پایین و اضطراب شود. درمان می تواند به بهبود ظاهر پوست و کاهش تأثیر آن بر عزت نفس و سلامت روان کلی شما کمک کند.
یک بررسی سریع
آکنه ولگاریس. یا آکنه یک بیماری. شایع پوستی است که افراد را در هر سنی درگیر می کند، اما بیشتر در نوجوانان و جوانان دیده می شود. آکنه زمانی ایجاد می شود که چربی اضافی (سبوم)، سلول های مرده پوست و باکتری ها منافذ را مسدود کنند. آکنه می تواند باعث ایجاد لک های مختلفی از جمله جوش های سرسیاه، سرسفید، پاپول، پوسچول، کیست و گره شود.
چندین درمان موثر از جمله داروهای بدون نسخه و نسخه‌ای موجود است. درمان مناسب برای شما به شدت آکنه و نوع لکه های شما بستگی دارد. اگر برای کنترل آکنه تلاش می کنید، برای درمان با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مانند یک متخصص پوست همکاری کنید. درمان می تواند به کنترل جوش های آکنه کمک کند و پوست شفاف تری به شما بدهد.